Over de (elektrische) gitaar in de jazz [lezing]
Ticketprijzen
- gratis, met inschrijving
- Exclusief, maximum 30 plaatsen
Het verhaal van de (elektrische) gitaar in de jazz begint met Charlie Christian op het einde van de jaren dertig. Hij wordt wel eens de Jimi Hendrix van de jazzgitaar genoemd. Benny Goodman was z’n belangrijkste werkgever, maar z’n relaxte, soepel-swingende stijl stond stilistisch dichter bij de muziek van iemand als tenorsaxofonist Lester Young.
After hours was Christian in de kleine New Yorkse jazzclubs een van de gangmakers van wat de ‘moderne’ jazz zou worden, de bebop. Helaas overleed Charlie Christian in maart 1942 op 26-jarige leeftijd. Maar de elektrische gitaar zou voortaan een belangrijke rol toebedeeld krijgen in de geschiedenis van de jazz.
We overlopen het hele verhaal tot bij John Scofield, dit jaar te gast op Leuven Jazz en een van de toonaangevende jazzgitaristen van vandaag. Onderweg ontmoeten we ook enkele Belgische gitaristen die hun hoofdstuk aan de geschiedenis van jazzgitaar hebben bijgedragen.
Marc Van den Hoof
Marc Van den Hoof (°1946) studeerde Romaanse filologie aan de KULeuven en was van 1976 tot z’n pensionering in 2011 producer bij achtereenvolgens Radio 1, Radio 2 - Omroep Brabant (De Groote Magazijnen, Crime Time, Het vliegend tapijt, Jazzkaffee … ), Radio 3 (De Kunstberg, Zegge en schrijve … ) en Klara (Volgeboekt en alle jazzprogramma’s).
Hij maakte ook deel uit van het Jazz Middelheim productieteam. Aan het Leuvense Lemmensinstituut doceerde hij het vak Jazzgeschiedenis. Hij publiceerde jazzkronieken in diverse bladen en naast twee dichtbundels verschenen van zijn hand ook de boeken Jazz Middelheim (i.s.m. Rob Miseur, BRT Uitgaven, 1991) en Double Bill (Luster, 2011).
